BEREKET
21.04.2012 22:22
Büyüğü Halil
Küçüğü ise İbrahim
Halil evli çocuklu
İbrahim ise bekarmış
Orta...k bir tarlaları varmış iki kardeşin
Ne mahsul çıkarsa, iki pay ederlermiş Bununla geçinip giderlermiş
Bir yıl, yine harman yapmışlar buğdayı İkiye ayırmışlar
İş kalmış taşımaya Halil, bir teklif yapmış
İbrahim kardeşim; Ben gidip çuvalları getireyim
Sen buğdayı bekle
-Peki abi demiş İbrahim
Ve Halil gitmiş çuval getirmeye
O gidince, düşünmüş İbrahim
-Abim evli, çocuklu Daha çok buğday lazım onun evine
Böyle demiş ve, Kendi payından bir miktar atmış onunkine
Az sonra Halil çıkagelmiş
-Haydi İbrahim Demiş, önce sen doldur da taşı ambara
Peki abi !
İbrahim, kendi yiyeceğinden bir çuval doldurup düşer yola
O gidince, Halil düşünür bu defa : Der ki:
-Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var Ama kardeşim bekar
O daha çalışıp, para biriktirecek Ev kurup evlenecek
Böyle düşünerek, kendi payından atar onunkine birkaç kürek
Velhasıl biri gittiğinde, öbürü, kendi payından atar onunkine
Bu, böyle sürüp gider Ama birbirlerinden habersizdirler
Nihayet akşam olur Karanlık basar Görürler ki, bitmiyor buğdaylar
Hatta azalmıyor bile
Hak Teala bu hali çok beğenir
Buğdaylarına bir bereket verir, bir bereket verir ki
Günlerce taşır iki kardeş bitiremezler Şaşarlar bu işe
Aksine çoğalır buğdayları Dolar taşar ambarları
Bugün “Bereket” denilince, bu kardeşler akla gelir
Bu bereketin adı: Halil İbrahim bereketidir...
Küçüğü ise İbrahim
Halil evli çocuklu
İbrahim ise bekarmış
Orta...k bir tarlaları varmış iki kardeşin
Ne mahsul çıkarsa, iki pay ederlermiş Bununla geçinip giderlermiş
Bir yıl, yine harman yapmışlar buğdayı İkiye ayırmışlar
İş kalmış taşımaya Halil, bir teklif yapmış
İbrahim kardeşim; Ben gidip çuvalları getireyim
Sen buğdayı bekle
-Peki abi demiş İbrahim
Ve Halil gitmiş çuval getirmeye
O gidince, düşünmüş İbrahim
-Abim evli, çocuklu Daha çok buğday lazım onun evine
Böyle demiş ve, Kendi payından bir miktar atmış onunkine
Az sonra Halil çıkagelmiş
-Haydi İbrahim Demiş, önce sen doldur da taşı ambara
Peki abi !
İbrahim, kendi yiyeceğinden bir çuval doldurup düşer yola
O gidince, Halil düşünür bu defa : Der ki:
-Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var Ama kardeşim bekar
O daha çalışıp, para biriktirecek Ev kurup evlenecek
Böyle düşünerek, kendi payından atar onunkine birkaç kürek
Velhasıl biri gittiğinde, öbürü, kendi payından atar onunkine
Bu, böyle sürüp gider Ama birbirlerinden habersizdirler
Nihayet akşam olur Karanlık basar Görürler ki, bitmiyor buğdaylar
Hatta azalmıyor bile
Hak Teala bu hali çok beğenir
Buğdaylarına bir bereket verir, bir bereket verir ki
Günlerce taşır iki kardeş bitiremezler Şaşarlar bu işe
Aksine çoğalır buğdayları Dolar taşar ambarları
Bugün “Bereket” denilince, bu kardeşler akla gelir
Bu bereketin adı: Halil İbrahim bereketidir...
